Ik heb een olifant in mijn buik,
ik wil hem eruit.
Maar als ik dat denk iedere keer,
nestelt ie zich des te meer.
Hij is een rotgevoel,
en heeft geen enkel doel.
Het enige wat ie wil is mij irriteren,
en mijn hart bezeren.
Waarom is ie er dan gekomen?
Is het vanwege mijn mooie dromen?
Ik dacht: 'Het leven is zo mooi...'
Nou soms is het een behoorlijk zooi.
Ik ben bang voor al die moeilijke dingen,
wanneer zal het volgende rotte bericht zich opdringen?
Ik wil die pijn niet,
ik wil geen verdriet.
Iedereen zegt: 'Het hoort bij het leven.'
En inderdaad, er zijn zoveel mooie dingen te geven.....
Mijn olifant is met pensioen,
niet bang zijn, dat zal die van jou ook snel doen!