Ruis
Als de ruis me verscheurt
mist me beklemd
Reikt jouw hand mijn hart
Dat het omvat
Je ogen schenken me rust
in je armen ben ik geborgen
kan ik vluchten
weg van alles
dicht bij jou
Dicht bij jou wil ik zijn
Als een kind wil ik zijn
Veilig in jou warmte
Ik weet ik moet weer gaan
Je geeft me wat ik nodig heb
In dit arme bestaan
Weg val ik weer in de ruis
Verstoord door de werkelijkheid
Lever ik mijn eigen strijd
mist me beklemd
Reikt jouw hand mijn hart
Dat het omvat
Je ogen schenken me rust
in je armen ben ik geborgen
kan ik vluchten
weg van alles
dicht bij jou
Dicht bij jou wil ik zijn
Als een kind wil ik zijn
Veilig in jou warmte
Ik weet ik moet weer gaan
Je geeft me wat ik nodig heb
In dit arme bestaan
Weg val ik weer in de ruis
Verstoord door de werkelijkheid
Lever ik mijn eigen strijd
Reacties op dit gedicht
| Caroline Maas: | Dinsdag, maart 25, 2003 12:22 |
Hmmmz, heerlijk! :) Ik vind vooral de 1e, 2e en laatste strofe erg mooi, de andere zijn iets clichématiger... Het geheel is in ieder geval heerlijk! Wat zijn 2 armen om je heen toch fijn! Liefs, Caroline |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Dantura | 
|
|
| Gecontroleerd door: Pieps | ||
| Gepubliceerd op: 13 maart 2003 | ||
| Thema's: | ||