haar woorden liggen vlijmscherp
waarbij mijn hart - gestolde lava
in de branding - rusteloos
haar smeulende kern verbergt
zuilen witte nevel ontspringen
sissend en op de achtergrond
bonken doffe dreunen
van diep onder haar huid
lauw aan de oppervlakte
maar her en der in
trillende lucht kleurt een
rode gloed de avondzon
rusteloos sterft haar klank
in de geborgenheid van
mijn armen, open
en ontvangen
^__^
The Cowboy: | Vrijdag, maart 14, 2003 15:53 |
Dit noem ik dus een eerste klas gedicht.. Toppie... G. |
|
waterval: | Vrijdag, maart 14, 2003 10:25 |
wauw..!!! Schitterend......... |
|
bunnie: | Vrijdag, maart 14, 2003 10:06 |
echt een klasse gedicht.. schitterend.. liefs van bunnie. |
|
lani: | Vrijdag, maart 14, 2003 08:47 |
een parel joor! x-x-x |
|
free: | Vrijdag, maart 14, 2003 07:57 |
heel mooi joda.... liefs free |
|
koelemij,harold: | Vrijdag, maart 14, 2003 01:23 |
men je bent ouder geworden zeker topdicht Har niet je broer maar wel je maatje |
|
wijnand.: | Vrijdag, maart 14, 2003 00:44 |
een hele mooie | |
christina: | Vrijdag, maart 14, 2003 00:13 |
ja wat valt hier nu over te zeggen maar een woord dus PRACHTIG !!!!!!!!!!!! Knuffie en slaap lekker he mam christa |
|
Auteur: Joris Daelemans | ||
Gecontroleerd door: christina | ||
Gepubliceerd op: 14 maart 2003 | ||
Thema's: |