mijn ziekte
Ik was zo'n vrolijk kind,
liet me mee sleuren door de wind.
altijd touwtje springen,
altijd plezier als we met vrienden weg gingen.
rennend door de straten,
ik had nog niks in de gaten.
maar al gauw ging er een ziekte in mijn lichaam versprijden,
en ik begon vreselijk pijn te lijden.
ik kwam in een rolstoel terecht,
wat ik mezelf zeg:vecht.
al mijn vrienden lieten me in de steek,
waar ik zo bevriend mee leek.
aan de pijn ben ik nu wel gewend,
maar de ziekte is nog niet bekend.
soms valt er een traan,maar ik blijf sterk staan.
liet me mee sleuren door de wind.
altijd touwtje springen,
altijd plezier als we met vrienden weg gingen.
rennend door de straten,
ik had nog niks in de gaten.
maar al gauw ging er een ziekte in mijn lichaam versprijden,
en ik begon vreselijk pijn te lijden.
ik kwam in een rolstoel terecht,
wat ik mezelf zeg:vecht.
al mijn vrienden lieten me in de steek,
waar ik zo bevriend mee leek.
aan de pijn ben ik nu wel gewend,
maar de ziekte is nog niet bekend.
soms valt er een traan,maar ik blijf sterk staan.
Reacties op dit gedicht
| almer: | Dinsdag, december 25, 2001 14:34 |
| Zoiets is vreselijk. maar dat hoef ik jou niet te vertellen. die vrienden die je in de steek lieten zijn je neit waard. Ze verdienen geen vriendin die so ontzettend sterk is dat ze nooit op zxal geven om te vechten tegen haar ziekte. Supergoed... dikke kus almer | |
| dotje: | Woensdag, mei 16, 2001 14:03 |
| naomi ik wil je nog veel moed toewensen en ik hoop dat je nog vele vrienden zult bijmaken en diegene die je kwijt bent zijn geen vrienden want vrienden blijven je steunen in goede en slechte tijden. |
|
| kungfucandy: | Zondag, maart 04, 2001 19:58 |
| ik kan niet letterlijk bij je zijn,ik kan je pijn ook niet letterlijk verzachten....maar weet dat er mensen zijn die naar je luisteren...you're special,keep going!love ya already.. | |
| Robski: | Zondag, februari 25, 2001 20:32 |
| Meid.. doet me zeer dit te lezen... Jij hebt je vrienden dus wel leren kennen... Zó laag als mensen je dan op zo`n moment laten vallen.... :( Sterkte ... mooi gedicht... Groetjes, Robski |
|
| poema: | Zondag, februari 04, 2001 20:21 |
| Naomi, Jouw gedicht vind ik prachtig. Probeer zo veel mogelijk om je gevoelens van je af te SCRIJVEN. Sterkte voor de toekomst. Groeten, poema. |
|
| arie: | Zondag, februari 04, 2001 19:13 |
| Dit is een heel mooi gedicht Naomi. Als ik jou was, liet ik dit lezen aan de wegblijvers.... Die blijven vast beschaamt achter. Ik wens je heel veel sterkte liefs arie |
|
| jessica: | Zondag, februari 04, 2001 14:13 |
| Het is een rakend gedicht, veel sterkte | |
| gerda: | Zondag, februari 04, 2001 13:00 |
| wat wie waar en hoe je ook bent, je hebt iets van waarde! schrijf van je af, dat doet je goed. echte vrienden blijven vrienden, huil daar schreeuw daar, je wordt gehoort! ook hier bij gedichten-freaks. een klein woordje als blijk van waardering, liefde, steun t doet vaak zoveel. in stilte huil ik met je me mee mooi meisje.xG. |
|
| linda: | Zondag, februari 04, 2001 12:53 |
| en bedenk dat je in zo een soort periode je echte vrienden leert kennen...zulke mensen ben je liever kwijt dan rijk geloof me...concentreer je op de mensen die je wel nemen, in zijn geheel..dus ook de minder leuke dingen... | |
| pramodah: | Zondag, februari 04, 2001 11:51 |
| Lieve naomi het is wel zo dat je vrienden verloren hebt,maar hier maak je er altijd bij,ik lees al je gedichten trouwens...... liefs pramodah |
|
| Idster: | Zondag, februari 04, 2001 09:43 |
| Lieve Naomi, Ik ken je gevoel maar al te goed...Ik weet als geen ander wat pijn met je doet...Maar er is nog zoveel wat je wel kan doen..hou daaraan vast.. Liefs, Idster |
|
Over dit gedicht
| Auteur: naomi | 
|
|
| Gecontroleerd door: Carama | ||
| Gepubliceerd op: 04 februari 2001 | ||
| Thema's: | ||