Weg
Kan iemand me verdomme uitleggen,
hoe het nu verder moet?
Nu ben je weken van me weg,
weet je wat dat met me doet?
Ik heb zin om te schreeuwen,
om te tieren, roepen, luid!
Maar ik mag al brullen, zeuren,
het maakt allemaal niets uit.
Ik zal het moeten aanvaarden,
maar met tegenzin, geloof me vrij.
Ik wil je niet meer kwijt nu,
je bent en blijft van mij.
Dus zorg maar dat het goed is
en dat je lacht en gelukkig bent.
Zo is er toch nog iets plezant,
maar ik denk niet dat het went.
hoe het nu verder moet?
Nu ben je weken van me weg,
weet je wat dat met me doet?
Ik heb zin om te schreeuwen,
om te tieren, roepen, luid!
Maar ik mag al brullen, zeuren,
het maakt allemaal niets uit.
Ik zal het moeten aanvaarden,
maar met tegenzin, geloof me vrij.
Ik wil je niet meer kwijt nu,
je bent en blijft van mij.
Dus zorg maar dat het goed is
en dat je lacht en gelukkig bent.
Zo is er toch nog iets plezant,
maar ik denk niet dat het went.
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: Karen Verhaegen | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 14 maart 2003 | ||
| Thema's: | ||