De Winter
er ligt sneeuw op het dorre gras
de kale takken weerspiegelen mijn blindheid
de lucht is koud en grijs en grauw
en er vliegt geen enkele vogel meer
de nacht slaat langzaamaan toe
nu de horizon opnieuw verdwijnt
en de koude vreet aan de kale gewassen
die ooit modder en slijk overleefden
denkend aan haar en in twijfel gevangen
door de sneeuw en het water geblust
zijn de angsten van Kerstmis verteerd
komt de storm en de wind weer tot rust
na gedachten van hevig verlangen
er staan sporen op het witte parket
de duisternis knaagt aan het daglicht
het heeft geen zin de gordijnen te sluiten
de lucht zo verschroeid als de vlammen buiten
en blijft achter als zwart smeulend as
Reacties op dit gedicht
| *jessica_genders*: | Vrijdag, december 22, 2006 17:51 |
| mooi | |
| black-panter: | Woensdag, juni 02, 2004 22:47 |
| hey, mooi geschreven, en heel erg bedankt voor je lieve reacite, echt toppie..... heel veel liefs mirjam |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Sam | 
|
|
| Gecontroleerd door: Frummel | ||
| Gepubliceerd op: 14 maart 2003 | ||
| Thema's: | ||