Huilen is niet verplicht
Huilen is niet verplicht
Ik stond gebogen te schrijven
toen ik dacht dat ik er in zou blijven.
Ik herkende je handen, ringen en jas
Ik wist meteen dat jij het was.
Je lied mijn lezen wat hij bedoeld
en zei dat dat speelde met jou gevoel
Je gevoel was in je ogen te lezen
mijn dichtwerk wordt door jou geprezen
Je ogen waren glinsterend van tranen
Die van jou geen weg mochten banen
Een weg over jou wangen en gezicht
Maar ja huilen is niet verplicht
Ik stond gebogen te schrijven
toen ik dacht dat ik er in zou blijven.
Ik herkende je handen, ringen en jas
Ik wist meteen dat jij het was.
Je lied mijn lezen wat hij bedoeld
en zei dat dat speelde met jou gevoel
Je gevoel was in je ogen te lezen
mijn dichtwerk wordt door jou geprezen
Je ogen waren glinsterend van tranen
Die van jou geen weg mochten banen
Een weg over jou wangen en gezicht
Maar ja huilen is niet verplicht
Reacties op dit gedicht
| Marije Lagendijk: | Zaterdag, maart 15, 2003 16:18 |
| Wat moet ik zeggen? Het is een onwijs mooi gedicht! Groetjes, Marije |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Fedor van grondelle | 
|
|
| Gecontroleerd door: Frummel | ||
| Gepubliceerd op: 14 maart 2003 | ||
| Thema's: | ||