woorden
Gedachten gaan verloren,
zomaar, opeens,
alsof ze nooit zijn geboren,
ze staan er wankel, wijdbeens,
en mogelijk door een kleine stoot te vallen,
Te vallen, en om nooit meer op te staan,
maar nieuwe woorden overvallen mijn verdriet,
verdriet, omdat niemand,
niemand nu ooit mijn woorden ziet.
Nieuwe woorden vallen mijn hoofd binnen,
en zijn mijn gedachten aan het winnen,
Totdat ook zij vergaan,
alsof ze nooit hebben bestaan.
Reacties op dit gedicht
| mik: | Donderdag, maart 27, 2003 16:05 |
| ik ben t helemaal eens met de reactie van knuffiegirl! ze heeft helemaal gelijk.. t is allemaal zó ontzettend moeilijk.. als er wat is mag jem e mailen.. kus |
|
| Knuffiegirl!!: | Dinsdag, maart 18, 2003 19:39 |
| Lieverd, zorg dat die woorden niet je hoofd kunnen binnendringen vecht tegen ze! jij bent de sterkste en zal de overwinnaar zijn. Sterkte knuffels XxX-juhs mij | |
Over dit gedicht
| Auteur: minkeloves | 
|
|
| Gecontroleerd door: klitty | ||
| Gepubliceerd op: 15 maart 2003 | ||
| Thema's: | ||