Mijn hoge schaduwboom
Beschutting roept een hoge schaduwboom
met ladders in het loof, de vruchtentwijgen
ontbieden mij te komen en ze krijgen
me op het altaar dat me vult met schroom.
Ik voel me thuis, alsof de koude stroom
van lucht de nevel uit mijn hoofd laat stijgen,
zodat de grond verdwijnt en slechts het zwijgen
van tijd me wijst op sporen van een droom.
Ik zie mijn zonnebloem, ze stemt mijn snaren
met warme schijn, onzeker klim ik in
de boom om beter uitzicht te vergaren.
Bedroefd bemerk ik, stijgen heeft geen zin,
per trede moet ik telkens verder staren,
maar hoogte wint, terwijl ik haar bemin.
met ladders in het loof, de vruchtentwijgen
ontbieden mij te komen en ze krijgen
me op het altaar dat me vult met schroom.
Ik voel me thuis, alsof de koude stroom
van lucht de nevel uit mijn hoofd laat stijgen,
zodat de grond verdwijnt en slechts het zwijgen
van tijd me wijst op sporen van een droom.
Ik zie mijn zonnebloem, ze stemt mijn snaren
met warme schijn, onzeker klim ik in
de boom om beter uitzicht te vergaren.
Bedroefd bemerk ik, stijgen heeft geen zin,
per trede moet ik telkens verder staren,
maar hoogte wint, terwijl ik haar bemin.
Reacties op dit gedicht
| lani: | Zondag, maart 16, 2003 12:24 |
| ... ... KNAP! x-x-x |
|
| pramodah: | Zondag, maart 16, 2003 11:19 |
| en weer ontbreken mij de woorden.......zoveel pracht.... | |
| pramodah: | Zondag, maart 16, 2003 11:18 |
| en weer ontbreken mij de woorden.......zoveel pracht.... | |
| tim balthazar: | Zondag, maart 16, 2003 10:47 |
| weer en prachtig gedicht wat is dat toch vandaag;-) groetjes tim |
|
Over dit gedicht
| Auteur: petrarcus | 
|
|
| Gecontroleerd door: Frummel | ||
| Gepubliceerd op: 16 maart 2003 | ||
| Thema's: | ||