Vliegen
Zachtjes en voorzichtig zet ik mijn eerste stapjes
De wijde wereld in
Kijk naar koepel boven de horizon
Hoe ver zou ik geraken?
Sla mijn vleugels uit
Vlieg ver weg van hier
Nieuwe gevoelens zweven me tegemoet
Zou ik ooit nog terugkeren?
Elke slag brengt me dichterbij…
Dichterbij naar wat?
Wolken versperren mijn zicht
Misschien vind ik wel een gat…
Laat me leiden door mijn gedachten en gevoel
Wind streelt mijn vleugels
Ik zweef laag en hoog
Het onbekende tegemoet….
Reacties op dit gedicht
| tim balthazar: | Zondag, maart 16, 2003 19:20 |
| ge geraakt er wel mooi groetjes tim |
|
| herfstkind: | Zondag, maart 16, 2003 18:27 |
| zoals eht hoort! lach de wereld toe, je zal zien dat ze terug lacht. liefs |
|
Over dit gedicht
| Auteur: karin jansen | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 16 maart 2003 | ||
| Thema's: | ||