geen reden, alleen maar fijn
wat heb je op je hand is wat je vroeg
m'n kat heeft me gekrabt zei ik
ik wist goed genoeg dat je het ging vragen
ik had alweer een smoesje klaar
het mes heeft het gedaan
het was weer die andere ik
je zou het toch niet snappen
snijden snapt niemand behalve je binnenste
geen reden, alleen maar fijn
de kick van het bloed
verdriet tijdens het snijden
pijn achteraf
realiteit, erg, spijtig
toch onveranderlijk
m'n kat heeft me gekrabt zei ik
ik wist goed genoeg dat je het ging vragen
ik had alweer een smoesje klaar
het mes heeft het gedaan
het was weer die andere ik
je zou het toch niet snappen
snijden snapt niemand behalve je binnenste
geen reden, alleen maar fijn
de kick van het bloed
verdriet tijdens het snijden
pijn achteraf
realiteit, erg, spijtig
toch onveranderlijk
Reacties op dit gedicht
| Annetjuh: | Zondag, maart 16, 2003 20:33 |
| Hey lieverd, Ik begrijp zo goed wat je bedoelt. Je bent niet de enige. Maar het lastige is...de mensen die het dichst bij je staan begrijpen het niet...ach misschien willen ze het niet begrijpen. Ze willen niet met zo'n gekke als ons te maken hebben. Wie vind het nou fijn zichzelf pijn te doen? Nou dat zijn wij, en wij zijn onszelf! Je kunt me altijd mailen. Lees mijn gedichten eens! (als je wilt) Heel veel liefs Annetjuh |
|
Over dit gedicht
| Auteur: PreciousPain | 
|
|
| Gecontroleerd door: Frummel | ||
| Gepubliceerd op: 16 maart 2003 | ||
| Thema's: | ||