ze had haar sprookje ook bemind
ze keek
en zag
het donker in haar ogen
haar ziel
in spaarzaam licht
in spiegels afgebogen
de dag was ongerept
maar haar vaalheid toonde nevels
oude barsten scheurden gevels
in een maagdelijk
recept
alleen
met de uitkomst van een liefde
slapend in haar oude droom
zonder toekomst in verwachting
zonder sterren
aan haar boom
ze liep
langs al haar idealen
waar ze nooit meer in zou dwalen
als oud en nieuw verworden kind
had zij haar sprookje ook bemind
en zag
het donker in haar ogen
haar ziel
in spaarzaam licht
in spiegels afgebogen
de dag was ongerept
maar haar vaalheid toonde nevels
oude barsten scheurden gevels
in een maagdelijk
recept
alleen
met de uitkomst van een liefde
slapend in haar oude droom
zonder toekomst in verwachting
zonder sterren
aan haar boom
ze liep
langs al haar idealen
waar ze nooit meer in zou dwalen
als oud en nieuw verworden kind
had zij haar sprookje ook bemind
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: John Kroos |  
|
|
| Gecontroleerd door: klitty | ||
| Gepubliceerd op: 17 maart 2003 | ||
| Thema's: | ||