Niet meer zoekende, en toch gevonden
Zoekende naar een ondergrond,
waarop ik kon staan.
Zoekende naar vriendschap,
stond ik alleen, en iedereen ver bij me vandaan.
Stil aan de hoop opgegeven,
omdat ik steeds zoekend nooit datgene vond.
Stil aan door iedereen verlaten,
totdat jij ineens naast me stond.
Bang om te leven,
en over de toekomst te durven dromen.
Bang voor jou,
omdat je nooit dichtbij zou mogen komen.
Maar toch kwam jij,
en ik ga me gewonnen.
Nu ben ik aan een moeilijke,
en zware weg begonnen.
De weg richting de toekomst,
en een weg naar het leven.
Makkelijk zal het niet worden,
maar voor jou wil ik wel mijn doodswens opgeven.
17 maart,
~Miriam~