Waarom doet het verleden soms zo’n pijn?
Waarom zijn er gedachten die je niet wilt dat er zijn
Ze hebben littekens achter gelaten, en onbeantwoorde vragen
Maar dankzij jou moet ik het niet alleen dragen
Ik wil je steunen in jou verdriet
Ookal lijkt het soms, dat niemand jou pijn ziet
Neem men hand, je hoeft deze weg niet alleen door te gaan
Er zijn zoveel mensen die voor je klaar staan
Ik zie je zo graag lachen en plezier maken,
Ik zou je naam willen roepen van de daken
Jeffrey als je het moeilijk hebt, denk dan terug aan dit gedicht
Hopelijk verschijnt er dan terug een glimlach op je gezicht