.. Kinderlijke onschuld groeit op .
Vrolijk spelend in een kinderlijke wereld
van geen enkel probleem zich bewust
Nou ja misschien toch wel iets, en dat is:
dat je het eten die dag niet lust..
Plotseling in de tijd vooruit geworpen
ogen met een verhaal in dat kinderlijk gezicht
Papa en mama... niet meer samen
Nietige schoudertjes met onzichtbaar gewicht..
Kinderlijke onschuld groeit op,
hand in hand met de realiteit in dit leven..
Veel van ze genomen in de jeugd,
en vervolgens het "dubbele" teruggegeven..
Scheiding is zoiets tegenstrijdigs
met op ieder een andere uitwerking
het vormt je, en maakt je tot wie je bent..
Voor de één een beperking, voor de ander een verrijking..
-xxx-
Reacties op dit gedicht
| sleepless: | Zaterdag, maart 22, 2003 15:58 |
| Voor de één een verrijking, voor de ander een beperking. Voor mij beide, maar dat zal dan wel aan mij liggen zeker :-) Nee serieus, goed geschreven. Groeten. |
|
| Jos Mans: | Donderdag, maart 20, 2003 19:57 |
| eey meis, swel n mooie omschrijving, met name de schoudertjes....vonk een hele mooie.....xxx je broer | |
| *A Shy Girliej*: | Woensdag, maart 19, 2003 22:22 |
| Wauw..mooi geschreven, ik vind t echt goed gedaan :) Heb t zelf ook meegemaakt, vind t echt moooi. ~XxX~ Liefs, Shy |
|
| herfstkind: | Woensdag, maart 19, 2003 19:24 |
| Wouw, zo diep geschreven. mooi liefs |
|
| Sheren: | Woensdag, maart 19, 2003 19:11 |
| Heel mooi geschreven meis, echt waar! Liefs sheren | |
Over dit gedicht
| Auteur: adelief | 
|
|
| Gecontroleerd door: bevertje | ||
| Gepubliceerd op: 19 maart 2003 | ||
| Thema's: | ||