het verdriet diep in mijn hart
ik wil zelfmoord plegen
maar weet
dat het alleen in mijn gedachten gebeurd
zal het nooit in het echt doen
al wil ik het wel
ik wil overreden worden
dan denken ze niet, die is zielig
vol medelijden
want k wil geen medelijden
k hb liefde nodig
dat voel ik,
maar krijg het niet,
en vinden lukt me niet..
zelfmoord
weg hiervandaan en vliegen
vliegen naar een betere plaats
daar ergens boven mij
een knuffel
een knuffel heb ik nodig
van tijd tot tijd doet dat me goed,
een gebaar van ik geef om je
zelfmoord zal k niet plegen
alleen dromen kan ik ervan
een steen vastgebonden aan me,
mezelf gooien in het water
en niet meer terug komen...
zal ooit al het verdriet uit me zijn,
als k er alleen al aan denk begin k te huilen
als k ergens van schrik,
of als iemand wat zegt,
komt het verdriet naar boven,
waar het vandaan komt weet ik niet
ergens diep in mijn hart...
hopen dat het weggaat
maar dat gaat het niet,
het wil maar niet weg
weg uit mij
een blok steen zit er in mij
de steen komt er niet uit
dat kan alleen stukje voor stukje
er daar ben ik nu mee bezig,
maar het begin is er niet
ik val steeds terug.
kan het niet
ik kan het gewoon niet...
Reacties op dit gedicht
| meisjetemin: | Donderdag, maart 20, 2003 21:46 |
| mooi gedicht, ik hoop dat het ook altijd zo blijft, dat je niet ooit wel zelfmoord pleegt, ik hoop wel dat je ooit weer gelukkig zal worden en de liefde vind, kis ilse |
|
| Paulina: | Donderdag, maart 20, 2003 00:45 |
| Je verwoord precies mn gevoel zodra ik weer helemaal berg afwaarts val.. Ik zal t ook nooit doen maar... er is die maar. Ik val nog vaak van die berg.. Het enige wat ik je kan zeggen, Probeer je ritme weer op te pakken. Zorg dat je je nuttig voelt zodat je alleen savonds gehoor kunt geven aan je gevoel. Dat helpt bij mij meestal ook. Verder wens ik je ongelofelijk veel sterkte, weet hoe moeilijk dit is. Liefs paulina |
|
| meertje: | Woensdag, maart 19, 2003 23:42 |
| kus,ik geef je nu een knuffel kusjes meertje |
|
| m.s: | Woensdag, maart 19, 2003 21:26 |
| meestal is het zo dat mensen die zeggen dat ze zelfmoord plegen , het niet doen... en mensen waarvan je het niet verwacht, doen het juist wel, en plotseling zijn ze verdwenen.... jij bent daarintegen nog goed genoeg bij je verstand om in te zien dat het misschien de makkelijkste maar ook de meest definitive keus is die je kan maken.... voordat je problemen groter worden, en je misschien dat stukje realiteit verliest, is t misschien verstandig om hulp te zoeken... je bent dui |
|
| Luuk: | Woensdag, maart 19, 2003 20:49 |
| Ik vind het heel knap van je dat je zoveel van je gevoel in 1 gedicht kan zetten. Heel goed dat je bezig bent die steen in je af te breken weetje Dat kan ook niet meteen, niet in 1 keer Het leven gaat met groeien en beetje bij beetje en uiteindelijk ben je daar bovenop alweer Blijf positief, ik zeg dat je het wel kan :) Veel liefs en een knuffel Luuk |
|
Over dit gedicht
| Auteur: just myself | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 19 maart 2003 | ||
| Thema's: | ||