Lieve Rob
Vandaag heb ik je toch even snel gezien,al was het via de camera hier.
Ik kon je niet vasthouden je zeggen hoe ik me voel,ik kreeg het mijn keel niet uit,ik moet geduld hebben en je even laten gaan ik zie je weer over 9 dagen das ons besluit.
We zijn nu bija een jaar samen en jij twijfeld aan jouw gevoel,het erge is ik heb er nooit iets van gemerkt,dus is het een nog moeilijker ik hoop dat je begrijpt wat ik bedoel.
Want ik weet dat het niet alleen aan mij ligt,ik heb de laaste tijd veel moeten doorstaan,veel zware keuzes in mijn leven hebben mij niet goed gedaan,ik zag alleen mijn eigen pijn en vergat dat jij er was,het erge is na afgelopen weekend zie je het pas.
Op het moment dat jij me zei,ik weet niet hoe ik me voel de twijfel in je ogen,jouw verdriet,en jij zit niet lekker in je vel,wat voel ik me nu een egoist,maar als je zelfs zoveel moet doorstaan vergeet je vaak een boel.
Het is voor mij nu onzeker wil je met mij verder of gaan wij ieder een eigen weg,lieverd ik wil niet zonder je,je bent de mooiste man van binnen en van buiten,je weet dat ik alles meen wat ik zeg.
Ik weet soms niet waar ik het zoeken moet,en de wereld draait maar door,mijn werk,en alles hier het is zo moeilijk hoor,ik denk de hele dag maar na,en soms valt er een traan,een traan omdat mijn zekerheid mij nu zo duur komt te staan.
kusje meertje