paula
klein heel klein werd jij geboren,
jou kracht om te leven,
was groter dan de hoogste toren,
je leventje zo zwaar, maar dat was jou om het even,
jij kleine doerrak,, jij wat er gebeurde jij bleef leven,
ik ben trots en heel blij dat jij mijn kind mag zijn,
nu is de tijd gekomen, dat ik kan gaan dromen,
van wat er gaat komen,
de zwaarst tijd behoord tot het verleden tijd,
en kijken nu alleen nog naar het heden,
want met je 8 ons en je 26 centimeters klein,
met je boze bui, niet luisteren en eigenwijs zijn,
mag jij zoals je je eigen noemt wel een speciaaltje zijn
jou kracht om te leven,
was groter dan de hoogste toren,
je leventje zo zwaar, maar dat was jou om het even,
jij kleine doerrak,, jij wat er gebeurde jij bleef leven,
ik ben trots en heel blij dat jij mijn kind mag zijn,
nu is de tijd gekomen, dat ik kan gaan dromen,
van wat er gaat komen,
de zwaarst tijd behoord tot het verleden tijd,
en kijken nu alleen nog naar het heden,
want met je 8 ons en je 26 centimeters klein,
met je boze bui, niet luisteren en eigenwijs zijn,
mag jij zoals je je eigen noemt wel een speciaaltje zijn
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: p.gerrits | 
|
|
| Gecontroleerd door: Carama | ||
| Gepubliceerd op: 05 februari 2001 | ||
| Thema's: | ||