mijn leven is een puinhoop
mijn leven is een puinhoop
vind de brokstukken niet meer
al dacht ik dat de puinhoop opgeruimd was
toch blijven stukjes liggen
de stukjes snijden doen pijn
stukje eerlijkheid
stukje angst
angst om bij je aan de deur te kloppen
angst dat je de waarheid niet zegt
angst dat je met mijn voeten speelt...
angst dat je me laat vallen als een baksteen...je
ik ben veel te goedgelovig
hier komt een einde aan
ik geloof jou niet meer
nee ik denk dat deze keer de laatste keer was
dubbelzinnig als altijd...jou
de puinhoop wordt opgeruimd
maar geef me toch wat ademruimte...
maar geef me toch wat geluk...
vind de brokstukken niet meer
al dacht ik dat de puinhoop opgeruimd was
toch blijven stukjes liggen
de stukjes snijden doen pijn
stukje eerlijkheid
stukje angst
angst om bij je aan de deur te kloppen
angst dat je de waarheid niet zegt
angst dat je met mijn voeten speelt...
angst dat je me laat vallen als een baksteen...je
ik ben veel te goedgelovig
hier komt een einde aan
ik geloof jou niet meer
nee ik denk dat deze keer de laatste keer was
dubbelzinnig als altijd...jou
de puinhoop wordt opgeruimd
maar geef me toch wat ademruimte...
maar geef me toch wat geluk...
Reacties op dit gedicht
| Iejoor: | Zondag, maart 23, 2003 12:27 |
| Het leven is wat jij ervan maakt... Groei verder, klein meisje! En bereik wat je wilt...je doel, het lukt je zeker weten. vecht ervoor. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: harmonia | 
|
|
| Gecontroleerd door: klitty | ||
| Gepubliceerd op: 23 maart 2003 | ||
| Thema's: | ||