nachtmerrie
In het holst van de nacht
zie ik een schaduw
het silhouet die me langzaam passeert staart me aan
met koude ogen
de wind die je vooruit brengt
speelt even door mijn haar
Je vingers die reiken uit de duisternis
voelen koud en hard aan
rillingen lopen van mijn ruggengraat
en verspreiden zich naar de rest van mijn lichaam
mijn hart bonst zo hard dat ik het hoor dreunen in mijn hoofd
uitm ijn mond komen witte rookpluimen die het tafereel alleen maar angstaanjagender maken
mijn handen verkleumen van de kou
door de licht schakering van de straatlichten
wordt je ware gezicht bijna onthuld
die koude ogen krijgen bijna een achtergrond
...
zie ik een schaduw
het silhouet die me langzaam passeert staart me aan
met koude ogen
de wind die je vooruit brengt
speelt even door mijn haar
Je vingers die reiken uit de duisternis
voelen koud en hard aan
rillingen lopen van mijn ruggengraat
en verspreiden zich naar de rest van mijn lichaam
mijn hart bonst zo hard dat ik het hoor dreunen in mijn hoofd
uitm ijn mond komen witte rookpluimen die het tafereel alleen maar angstaanjagender maken
mijn handen verkleumen van de kou
door de licht schakering van de straatlichten
wordt je ware gezicht bijna onthuld
die koude ogen krijgen bijna een achtergrond
...
Reacties op dit gedicht
| Wim Meeus: | Maandag, maart 24, 2003 00:39 |
| Angstig, koel, ... Mooi geschreven. XXXXX en knuffff Groetjes van Wim |
|
Over dit gedicht
| Auteur: fieteke_v° | 
|
|
| Gecontroleerd door: Firebolt | ||
| Gepubliceerd op: 23 maart 2003 | ||
| Thema's: | ||