Laat lopen
Het was al laat
Eigenlijk te laat
Toen ik jou zag lopen
Je liep met forse zachte passen
Naar jou thuis die niet de mijne was
Nog nooit zo jaloers geweest
Op voetstappen die op weg waren
Ik wilde nog iets naar je roepen
Maar de woorden konden mijn mond niet vinden
Je verdween in de stilte van de donkere nacht
Ik voelde opeens hoe koud het was
Wilde nog nooit zo graag bij je zijn
Dicht tegen je aan de warmte voelen
Het was al laat
Eigenlijk te laat
Eigenlijk te laat
Toen ik jou zag lopen
Je liep met forse zachte passen
Naar jou thuis die niet de mijne was
Nog nooit zo jaloers geweest
Op voetstappen die op weg waren
Ik wilde nog iets naar je roepen
Maar de woorden konden mijn mond niet vinden
Je verdween in de stilte van de donkere nacht
Ik voelde opeens hoe koud het was
Wilde nog nooit zo graag bij je zijn
Dicht tegen je aan de warmte voelen
Het was al laat
Eigenlijk te laat
Reacties op dit gedicht
| [zwarte engel]: | Zaterdag, juli 14, 2007 18:23 |
| mooi ja! | |
| Sopor: | Woensdag, juni 28, 2006 11:53 |
| Mooooooooooooooooi | |
Over dit gedicht
| Auteur: klara165 | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 24 maart 2003 | ||
| Thema's: | ||