Ik ga verder.
Even heb ik
de rust genomen.
Had even de tijd nodig,
om tot de ontdekking te komen,
Dat ik zonder jou,
toch verder moet gaan.
Nu ben ik weer terug,
en durf weer alles aan.
Ok, het gaat niet allemaal
in één keer goed.
Soms begin ik opeens te huilen,
omdat het nog zo'n pijn doet.
Soms voel ik me nog eenzaam,
en zo nietig en klein.
Maar ik ga verder,
met de gedachten,
dat je altijd dichtbij me zal zijn.
Reacties op dit gedicht
| Iejoor: | Maandag, maart 24, 2003 17:00 |
| Het leven wordt pas leven als je verstandig denken gaat... Missie geslaagt Georgina! ;-) |
|
Over dit gedicht
| Auteur: WritingMoon |  
|
|
| Gecontroleerd door: caroline | ||
| Gepubliceerd op: 24 maart 2003 | ||
| Thema's: | ||