Stille uiting...
''Stille uiting...''
Eenzame handen strijken,
glijden langs een
staal gezicht
Koud verdriet kruipt,
verbergt zich onder
zwijgende ogen
Stille uiting van pijn loopt,
vlucht verder
in snelle, harde passen
Reacties op dit gedicht
| mik: | Donderdag, maart 27, 2003 15:28 |
... weet nie zo goed meer wat ik neer moet zeggen.. heb t bij mn andere 2 reacties al gezet.. ben er voor je wiffie.. en hou je taai |
|
| fluffie: | Maandag, maart 24, 2003 20:23 |
| Je kan pijn proberen te verbergen maar ogen liegen niet ergens in de diepte zie je wat er verborgen is | |
| Iejoor: | Maandag, maart 24, 2003 17:36 |
| En passeert uiteindelijk het einde, maar een neiuw begin... | |
Over dit gedicht
| Auteur: Ninandra | 
|
|
| Gecontroleerd door: caroline | ||
| Gepubliceerd op: 24 maart 2003 | ||
| Thema's: | ||