bij de bomen in de verte
waar toen niemand ons zag staan
met zijn tweeën zijn we veilig
nee, dat zal nooit overgaan
bij de bomen heel dichtbij
waar nu niemand mij ziet staan
in mijn eentje ben ik veilig
nee, dat zal nooit overgaan
op dat bankje in de zomer
met zijn twee, wat was dat eng
en wij zaten daar voor eeuwig
en nu zit ik daar alleen
LadyDestiny: | Dinsdag, november 25, 2003 22:31 |
nog een mooi gedicht, de gedichten die je schrijft zetten me aan het denken over dingen die ik zelf heb meegemaakt, heb gevoeld of nog steeds voel. maar die zou ik zelf niet beter kunnen verwoorden. mooi geschreven. liefs, marina | |
Erna Muermans: | Maandag, maart 24, 2003 21:52 |
gevoel van eenzaamheid is mooi overgebracht een soort rouwverwerking mooi gedicht liefs Erna |
|
Auteur: Micha | ||
Gecontroleerd door: Frummel | ||
Gepubliceerd op: 24 maart 2003 | ||
Thema's: |