verdriet
In het donker durf ik huilen
Wanneer niemand mij stoort
In het donker durf ik zeggen
Wat overdag niemand hoort
Duizend tranen op mijn huid
Die verdwijnen in het licht
Al mijn woede moet eruit
Proef het zout op mijn gezicht
Mijn knuffels komen tot leven
En verjagen de donkere nacht
Gered door egels en beren
Getroost door hun warme vacht
In het donker kan ik huilen
Zonder angst,zonder spijt
In het donker kan ik zeggen
Wat overdag niemand begrijpt
Over dit gedicht
| Auteur: ChRiStiNaA | 
|
|
| Gecontroleerd door: Frummel | ||
| Gepubliceerd op: 24 maart 2003 | ||
| Thema's: | ||