Voor jou,
Ik zit met mijn gedachten ergens bij jou
over mijn nederlands boeken gebogen.
Ik ben aan het denken aan jou
aan hoe mooi het had kunnen zijn
aan wat ik toch eigenlijk verkeerd doe.
Ik ben aan het schrijven
een gedicht, speciaal voor jou
zet mijn gedachten op een rij
ik vind ze overal, helemaal door elkaar
Ik loop op school, door de gangen
ik zie je lopen, zie je mij eigenlijk ook?
Je wist dat mijn hart zou breken
en toch deed je het, waarschijnlijk zonder slechte bedoelingen
Je kijkt mijn kant uit
dan weer straks voor je uit
Doet het je dan niks
De minuten lijken wel uren
nu ik je moet vergeten
jij moet uit mijn leven is het advies
maar de pijn om dat voor elkaar te krijgen
is zo veel erger dan het vallen van je fiets
Je bent weg gegaan, waarom?
Ik heb je toch niks gedaan
In mijn hart zal je altijd een speciaal plekje hebben
mij eerste verliefdheid, die vergeet ik niet zomaar
Ook al liep het op niks uit
toch blijf je mijn hartendief
zou je mijn hart nu willen terug geven?
Het wordt tijd dat ik weer verder kijk
dan alleen naar jou