Een meisje neemt op, ik vraag naar jou.
Ze roept je, haar schatje.
Pijn als een steek van een dolk
schuurt mijn adem en snijdt mijn hart klein.
Klein en nietig zoals ik me nu voel.
Omdat ze m'n koosnaampje voor jou en
je hart heeft gestolen.
Want zij is nu degene die je gelukkig maakt,
die wegzinkt in je zachte, beschermende armen.
Degene die je mist, kust, knuffelt en
liefdevolle woordjes toefluistert.
Je meisje mag gerust mijn pijn eventjes overnemen
zodat ze voelt dat er nog iemand is die van je houdt.
Iemand die haar fouten inziet, je nu kan loslaten
maar je toch niet weer wil verliezen.
Enkel mijn herinneringen en gevoelens omtrent jou
kan ze nooit veroveren.
Nooit zal een ander jouw plaats
in mijn gekrompen hartje inpalmen...