TOT GAUW

Ik kan miljoenen gedichten over je schrijven.
Ironisch eigenlijk.
In die tijd dat we samen waren had je altijd wel kritiek op mijn manier van schrijven.
Maar je kan me niet meer verbeteren en commentaar geven,
want jij bent nu in een ander leven.
Maar ik voel je over m'n schouder meekijken.
Ik zie je alweer met je hoofd schudden,
en denkt van dit gedicht is knudde.
Pech gehad schat ik schrijf gewoon door,alhoewel je me wel stoort.
Nee hoor ik schrijf dat alleen om dat dat rijmt en dat hoort bij een gedicht.
Nu zie ik je al weer denken,he die bovenste regel klopt niet.
Weet ik schat ik noem dit dan ook geen gedicht.
Dat doe ik expres om jou te testen en te pesten.
Haha ik zie je al voor me met dat fronsende gezicht.
Zal ik maar een eind maken aan m'n verhaal?
Oke schat ik weet dat jij me straks ophaalt.
Tot gauw.