Lief pleeggezin

2 jaar terug werd mij verteld dat ik bij jullie zou komen
Ik werd uit huis geplaatst en kwam na crisisopvang bij jullie
Ik besefte die periode niet allemaal
Wat jullie voor mij hebben gedaan

Ik schold jullie uit en luisterde niet
Elke keer als ik dat weer deed of ik sloeg door
Moest jeugdzorg weer plots op de stoep staan
Om mij weer kalm te krijgen en verder te brengen

Ik was het niet die het deed, het was mijn anorexia
Mijn anorexia heeft al jullie lieve daden niet geaccepteerd
Dagen zat ik met Leen in de schuur te timmeren
En met Nel te knutselen en boodschappen te doen

Ook Corina, van jeugdzorg was een grote schat
Ik wist niet waar ik was als ik haar niet had
Zij is er altijd voor me geweest en ik mis haar heel erg
Nadat ik 3 maanden bij jullie naar een kliniek toe moest

Ik hield veel van jullie, bij jullie was ik vrij
Ik heb nog nooit zoveel liefde gehad
Maar nu moet ook ik verder met mijn leven
Al leeft mijn anorexia nog steeds voort

Toch lieve Corina, Nel en Leen
Ik zal nooit vergeten hoe mijn leven bij jullie is geweest
Want zoveel liefde in zo’n kort tijd van jullie
Mis ik nu elke dag, en huil daarom het allermeest.


Lieve nel, leen en corina. In mijn tijd dat ik anorexia had en jullie zo tegensprak wil ik jullie bedanken dat jullie zoveel voor me deden. Ik mis jullie, want ik had het zo goed, terwijl ik nu zo eenzaam ben, nu ik weer thuis woon. Bedankt lieverds, jullie waren als ouders voor mij.