Verraad en gebruikt,
Gevoelens in deze zwarte mist,
Een zwarte wolk aan de hemel die schroeit,
Het vuur dat zat eerst in een kist.

Daar waar ik kijk,
Verandert groen in rood,
Mijn innerlijke zee,
Veranderd in de dood.

Hoe was het mogelijk om te gaan door die tijd,
Hoe kon ik het redden op die lange weg waarop ik rijd,
Die lange weg met een kei op het pad,
Daar waar ik niet langskwam met mijn hart.

Het hield me tegen met alles dat ik deed,
Ik kon er niet langs hoe ik ook reed,
De kei leek groot onmogelijk om door te gaan,
Hoe deed ik het om toch hier te staan.

Leven is raar en verassingen komen soms,
Wanneer je het niet verwacht komt geluk in ons,
Sprankelende hoop keert weer terug,
De vrede vanbinnen geen rillende rug.