Verlies
Alsof de geest is verdreven
En het lichaam is overgebleven.
De buitenkant is mooi en puur,
maar de binnenkant maakt het totaalbeeld zuur.
Ontdekken wat nog echt is,
Veranderen wat slecht is.
Geef het donkere deel een plek,
En let niet steeds op het gebrek.
Het omhulsel is gelijk gebleven.
De binnenkant ben ik verloren.
Op zoek naar iets wat leven zal geven,
Moet nog worden geboren.
Zoals de zomer de kou laat verdwijnen,
Zoals het licht een eind maakt aan de nacht,
Zo zal het kwade deel verkleinen
En de nieuwe ik gaat van kracht!
En het lichaam is overgebleven.
De buitenkant is mooi en puur,
maar de binnenkant maakt het totaalbeeld zuur.
Ontdekken wat nog echt is,
Veranderen wat slecht is.
Geef het donkere deel een plek,
En let niet steeds op het gebrek.
Het omhulsel is gelijk gebleven.
De binnenkant ben ik verloren.
Op zoek naar iets wat leven zal geven,
Moet nog worden geboren.
Zoals de zomer de kou laat verdwijnen,
Zoals het licht een eind maakt aan de nacht,
Zo zal het kwade deel verkleinen
En de nieuwe ik gaat van kracht!
Reacties op dit gedicht
| Hans Winter: | Zondag, april 06, 2003 13:51 |
| een woord is voor je wereld binnen wat een blik is voor je buitenzijde, beide zoekend om gevoelens die verloren gingen te vinden. kusje voor wat kracht, hans |
|
| Iejoor: | Woensdag, april 02, 2003 17:07 |
| Krachtige inhoud, hopelijk maak je de woorden waar, en groei je weer een stukje, het echte leven in. Liefs. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Jantine de Man | 
|
|
| Gecontroleerd door: Pieps | ||
| Gepubliceerd op: 02 april 2003 | ||
| Thema's: | ||