De Traan
Uit de hoeken van mijn ogen
rolt mijn tastbaar verdriet.
Dit alles gebeurt stiekem
zodat niemand het ziet.
Het vormt zich een baan over mijn wangen
tot onderaan mijn kin.
Ik probeer er tegen te vechten
maar het heeft geen zin.
Het streelt nu ook mijn lippen
en ik proef het in mijn mond.
Het loopt over mijn handen
valt te pletter op de grond.
Uit de hoeken van mijn ogen
rolt mijn tastbaar verdriet.
Dit alles had ik willen delen
maar momenteel lukt mij dat niet.
rolt mijn tastbaar verdriet.
Dit alles gebeurt stiekem
zodat niemand het ziet.
Het vormt zich een baan over mijn wangen
tot onderaan mijn kin.
Ik probeer er tegen te vechten
maar het heeft geen zin.
Het streelt nu ook mijn lippen
en ik proef het in mijn mond.
Het loopt over mijn handen
valt te pletter op de grond.
Uit de hoeken van mijn ogen
rolt mijn tastbaar verdriet.
Dit alles had ik willen delen
maar momenteel lukt mij dat niet.
Reacties op dit gedicht
| schaapje: | Donderdag, juli 05, 2001 13:09 |
| mooi gedicht en soms is het goed om te huilen he liefst schaapje |
|
| Caroline Maas: | Donderdag, mei 03, 2001 16:39 |
| *zucht* Lekker laten stromen hoor die tranen, das zo heerlijk!! Mooi verwoord! Liefs, Caroline |
|
| matthijs: | Donderdag, april 12, 2001 13:10 |
| een mongole gedicht sdhguaidhrgirwdhgdsfjhgkljscfhogiwetyjhrts9hijdofbvpgutse |
|
| janneke: | Zaterdag, maart 10, 2001 12:21 |
| beste jos, ik vind dit echt een heel mooi gedicht, het voel echt alsof je je eigen gevoel beschrijft en daarmee ook de mijne. Ik hoop voor je dat je snel met iemand over je verdriet kan praten, want ik geloof ergens wel dat het echt oplucht. Heel veel sterkte, janneke |
|
| sandra pijl: | Donderdag, maart 08, 2001 10:54 |
| hallo jos, lief gedicht! sandra |
|
| tyne b: | Woensdag, maart 07, 2001 18:55 |
| zoals je zegt, tranen komen als je alleen bent, ander hebben ze geen tijd om rustig over je gezicht te rollen terwijl herinneringen door gedachten dwalen, hou je taai | |
| anne: | Maandag, februari 26, 2001 19:23 |
| ik maak hetzelfde mee momenteel, sterkte! Mooi gdicht! |
|
| Chrisje: | Dinsdag, februari 20, 2001 21:19 |
| Na regen komt zonneschijn!! en vertrouw me maar, het komt echt!! kusie Chrisje | |
| Sandy: | Vrijdag, februari 16, 2001 15:16 |
| Prachtig gedicht Jos,ik ken ook dat soort verdriet,maar volhoudden op een dag lukt het je wel sandy | |
| anja: | Zondag, februari 11, 2001 21:18 |
| hi, ik herken dit heel duidelijk. mijn moeder is 25 nov.200 overleden en ik kan alleen maar huilen als ik alleen ben..dat is erg rottig. ik hoop dat ik me ooit hierin kan uiten maar dit gedicht lucht me een hoop op. groetjes van anja | |
| Florence: | Zaterdag, februari 10, 2001 11:22 |
| Ik vind het prachtig omdat ik besef dat ik dat gevoel zelf ook veel mee maak!Je komt er wel boven op!Sterkte!Knuffel flo x | |
| marloes: | Dinsdag, februari 06, 2001 19:05 |
| Heel mooi gedicht en ik weet precies hoe je je voelt. Ik kan zelf namelijk ook niet met andere mensen praten of huilen over het verdriet dat ik heb vam mijn vaders dood. Heel veel sterkte en als je iets weet waardoor je toch aan iemand je gevoelens kunt uiten laat het dan even weten! liefs marloes |
|
| ChantaL: | Dinsdag, februari 06, 2001 14:18 |
| Wellicht is het opschrijven van deze ervaring ook een vorm van delen. Je emoties komen op mij in ieder geval heel levensecht over. Een prachtig gedicht! Sterkte, je redt het wel. | |
Over dit gedicht
| Auteur: Jos Leus | 
|
|
| Gecontroleerd door: Carama | ||
| Gepubliceerd op: 06 februari 2001 | ||
| Thema's: | ||