Anker
Anker
Ben jij de stem die voor me praat
Als mij het zwijgen wordt opgelegd?
En als het even niet meer gaat
Sta jij dan paraat?
Ben jij het oog dat voor mij ziet
Als ik even word verblind?
Als alles er zwart uit ziet
Help je me dan, zodat ik een lichtpuntje vind?
Pak m’n hand als ik wankel,
Knijp zachtjes in m’n arm
Als ik langzaam word verdoofd
Als ik dreig te vallen, pak me dan vast
Al wil je dit maar even
Ik zal je alle liefde geven!
Ben jij de stem die voor me praat
Als mij het zwijgen wordt opgelegd?
En als het even niet meer gaat
Sta jij dan paraat?
Ben jij het oog dat voor mij ziet
Als ik even word verblind?
Als alles er zwart uit ziet
Help je me dan, zodat ik een lichtpuntje vind?
Pak m’n hand als ik wankel,
Knijp zachtjes in m’n arm
Als ik langzaam word verdoofd
Als ik dreig te vallen, pak me dan vast
Al wil je dit maar even
Ik zal je alle liefde geven!
Reacties op dit gedicht
| Hans Winter: | Zondag, april 06, 2003 00:15 |
| geborgen worden is de helft van het spel, het vormt de bron van je net wat verder gevraagd vinden dan je van je zelf had gedacht. nogmaals een groetje, hans |
|
| Hans Winter: | Vrijdag, april 04, 2003 23:37 |
| * neem mijn stem om mee te zingen, zie mijn oog maar starend om je heen, je hand is om te vragen, val maar bijna om me vrijwel uit te dagen. * groetje voor als je zo ernstig van spel moet zijn, hans |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Jantine de Man | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 04 april 2003 | ||
| Thema's: | ||