Telkens weer
TELKENS WEER.
telkens weer,
ben ik anders,
dan dat jou,
wensen zijn,
dan dat jij wilt,
hoe je kind is.
telkens weer,
scheld je me,
de huid vol,
hou je je in,
om me niet,
verrot te slaan.
telkens weer,
kan je het,
niet hebben dat,
ik op me vader lijk,
net als me broer,
en niet op jou.
05-04-03
Reacties op dit gedicht
| marina vdb: | Zondag, april 06, 2003 01:07 |
| je kunt wel op één van de ouders gelijken maar je kan nooit het zelfde zijn... ieder heeft zijn eigen waarde. en wat dat ook moge zijn dat moet gerespecteerd worden blijf jezelf, op wie je ook al lijkt, so what... groetjes *marina* |
|
| tim balthazar: | Zaterdag, april 05, 2003 23:30 |
| dit raakt me diep ik voel mee knuffel |
|
| Hans Winter: | Zaterdag, april 05, 2003 23:15 |
| een kind richt zich vaak op een van beide ouders net een beetje meer, bijna altijd gunnen ouders elkaar dit zonder jaloezie, een enkele keer niet. nog een kusje, hans |
|
| MayadeBij: | Zaterdag, april 05, 2003 21:30 |
| Soms vraag ik me af wat erger is, de stilte of de woede. Ik kan hier weinig op zeggen hadassah, maar heb je gelezen en gehoord, een kus, | |
Over dit gedicht
| Auteur: hadassah | 
|
|
| Gecontroleerd door: 260580 | ||
| Gepubliceerd op: 05 april 2003 | ||
| Thema's: | ||