met een glimlach
met een glimlach
op mijn gezicht
liep ik rond
met mijn gezin
in de stad waar ik jou liefhad
alles leek hetzelfde
en toch zo anders
als afsluiting
naar het park
hertjes voeren
herinnering van mijn dochter
die gelijk naar je vroeg
ooit weer meisje
maar nu het is nog te pril
bomen gekapt
waar jij en ik gelopen hebben
alsof het nooit heeft bestaan
met die bomen
verdween daar ons verleden
jij en ik terug in het
heden
voetstappen op het zachte pad
met een glimlach op mijn gezicht
zonder verdriet
maar gedachte aan mijn diepe liefde voor jou
dacht ik terug aan die tijd
ik wist nu
het is goed
ik heb geen spijt
op mijn gezicht
liep ik rond
met mijn gezin
in de stad waar ik jou liefhad
alles leek hetzelfde
en toch zo anders
als afsluiting
naar het park
hertjes voeren
herinnering van mijn dochter
die gelijk naar je vroeg
ooit weer meisje
maar nu het is nog te pril
bomen gekapt
waar jij en ik gelopen hebben
alsof het nooit heeft bestaan
met die bomen
verdween daar ons verleden
jij en ik terug in het
heden
voetstappen op het zachte pad
met een glimlach op mijn gezicht
zonder verdriet
maar gedachte aan mijn diepe liefde voor jou
dacht ik terug aan die tijd
ik wist nu
het is goed
ik heb geen spijt
Reacties op dit gedicht
| Gagson-girl: | Zaterdag, april 12, 2003 22:43 |
| Ina, zo mooi.....Wat ben je toch sterk. Ik zit nu weer te janken als ik dit lees. Ik kan niet meer. Was ik maar zo sterk. Ik weet het niet meer. Ik kan niet kiezen, maar mijn liefde voor J is zo groot. Wat moet ik nou? Groetjes meis, ik denk heel veel aan je. Liefs, M |
|
| wil melker: | Zondag, april 06, 2003 08:51 |
| Ina, spijt hebben van zo iets moois is niet van toepassing. prachtig beschreven in meeslepende en emotionele woorden. liefs wil |
|
Over dit gedicht
| Auteur: yazii | 
|
|
| Gecontroleerd door: 260580 | ||
| Gepubliceerd op: 05 april 2003 | ||
| Thema's: | ||