HARTENZEVEN
Verborgen gedachten,
gedempte stemmen,
een brief zonder afzender,
het mocht niet zijn.
Aan liefde verspeel ik mijn tijd
en zie niet hoe de vruchten rotten
aan de bomen,
vergeet het licht in de ogen
van het kind.
Ik treur om al die goedheid
die ik moedwillig blijf ontlopen
op zoek naar vertrouwen.
Straks spreidt de herfst
haar mistige mantel,
'k ben moe van drank en slapeloze nachten
waaraan mijn versplinterde krachten
zich tenietdoen.
gedempte stemmen,
een brief zonder afzender,
het mocht niet zijn.
Aan liefde verspeel ik mijn tijd
en zie niet hoe de vruchten rotten
aan de bomen,
vergeet het licht in de ogen
van het kind.
Ik treur om al die goedheid
die ik moedwillig blijf ontlopen
op zoek naar vertrouwen.
Straks spreidt de herfst
haar mistige mantel,
'k ben moe van drank en slapeloze nachten
waaraan mijn versplinterde krachten
zich tenietdoen.
Reacties op dit gedicht
| Elizabethh: | Maandag, oktober 04, 2004 12:58 |
| MOo gedicht...vraag me af waar je aan dacht toen je hem schreef... liefs Elizabethh |
|
| Zizzy: | Woensdag, april 30, 2003 22:41 |
| heel mooi vind ik .... | |
Over dit gedicht
| Auteur: XAVIER | 
|
|
| Gecontroleerd door: Carama | ||
| Gepubliceerd op: 07 februari 2001 | ||
| Thema's: | ||