.

(ze hebben het weer voor elkaar: ik heb nergens meer zin in.)

-over muziek:
Als een beeldje of een schilderij van mij verkocht wordt en succes heeft
ga ik toch ook niet bij, zeg, Barend en van Dorp dat schilderij staan na schilderen?
Mijn tegengedachten omtrend 'de performance' nemen alsmaar toe!!

-Freedom is a mountain u cant cross on your own...(...???)

-If u hate the right thing; hate is a good thing.

-Leef wallen, sprankel mond, en de donkere kleren die daarbij horen...

-Steek tietjes, staar ogen, en een beetje een kontje...

-Trein:
...en de stilte zakt weer in mij neer; ik besta weer...
Ik heb maar wat gekeken naar Nederland,
zoals het aan de ramen voorbij ging
een beetje ouder zie ik nu alles weer
dat ik enkele jaren eerder al zag.
Het flauwe raas-geluid laat wazige golven door mijn zijn krullen. (pff, domme zin)
Er is niet veel veranderd; hier en daar een nieuwe wijk,
of een rijzige flat in een centrum hier of daar,
en verder; velden; grauw geel en grijs behangen.
(...)...en ze vraagt of ik nogeens terug wil komen...
en ik loop bij haar weg na het kussen...
en de al voorwaarts zwikkende lodenbal
schept mij kundig, achter de eerste hoek...
dat wordt weer een avond wezenloos zijn
een terugreis vol staren,  een nacht vol gepoog weereens te kunnen huilen.

-btw, ik heb toch maar geen sp gestemdt, kep voor het gedrocht pvda
gekozen. Maar dat doe ik niet meer.
Ik stem nooit meer 'links'; de zandzakken.
Een beetje net doen of ze voor  de zwakkeren opkomen
en dan tegen ingrijpen in irak zijn.
Ik zeg er verder maar niets over,
het heeft mij zwaar telleurgesteld.

-tsja wat moet ik verder nog zeggen?:
de tijd is voorbij gegaan.
Ik heb wat beeldjes gemaakt en die zijn verkocht,
aan mensen die daar wel blij mee waren, geloof ik,
dus dat is wel iets.
En ook de woensdag middagen dat ik  'les' geef aan mijn
kinder-boetseer-groepje doen zo zijn ding, maar!!
Ik heb weereens zwaar gefaald mij gebiedend op te stellen naar vreemden.
vrijstellings-formuliertje hier, draagkrachtmetinkje daar,
en nuja, nu plukt men mij, in al mijn waardeloosheid, maar weereens gezellig leeg.
Ik dien nu een lening aan te vragen om de lening die ik niet terug
hoef te betalen terug te kunnen betalen.
Ik dien met die lening ook de aflossing te doen van iets dat ik niet hoef
te betalen eigenlijk, maar toch maar moet betalen zeker want de regelgewijze rechtmatige vrijstelling  is minder belangrijk dan het gebiedig opstellen.
Neem maar wat ik niet heb, mijn gat staat open.
 Ik weet het niet, ik kom er niet uit,
maar dat het mij zwaar ontzenuwd heeft.

en dus maar weer gamen zometeen...
en dus maar weer hopen dat de verbinding
een beetje een realistisch zicht biedt, voor de afwisseling,
want van abstracties heb ik wel weer genoeg
en ook van poezie, moet je weten...en

zo eindigen deze baanwekende botgiestels hier.

.