Niet meer
Geloof me en onze stilte zal
niets meer verzinnen
want ik
lieg niet
en ik zwijg niet
en teken met woorden
wat je wilt zien
maar niet
wil delen
in de tuin
van je gedachten
waar
we
hoopvol
laten
groeien
wat van
ons zou
kunnen zijn
als
we de kleuren
laten bloeien
die onze dromen altijd
glimlachend bestuifden
niets meer verzinnen
want ik
lieg niet
en ik zwijg niet
en teken met woorden
wat je wilt zien
maar niet
wil delen
in de tuin
van je gedachten
waar
we
hoopvol
laten
groeien
wat van
ons zou
kunnen zijn
als
we de kleuren
laten bloeien
die onze dromen altijd
glimlachend bestuifden
Reacties op dit gedicht
| margot: | Donderdag, april 10, 2003 21:10 |
| ligt héél gevoelig...sluit me bij Erna aan...stil... liefs,margot |
|
| Erna Muermans: | Donderdag, april 10, 2003 00:01 |
| prachtig neergeschreven het willen delen dat wat ooit is geweest gelaten verdrietig Erna |
|
| Gracia Groen: | Woensdag, april 09, 2003 22:13 |
| jammer als het dromen blijven | |
| Sheena: | Woensdag, april 09, 2003 21:47 |
| gelezen in stilte die onverwacht de rust brengt van het werkelijk lezen, voelen en proeven der woorden ... ;-) Sheen |
|
Over dit gedicht
| Auteur: victor ruhlmann | 
|
|
| Gecontroleerd door: klitty | ||
| Gepubliceerd op: 09 april 2003 | ||
| Thema's: | ||