Een voor een...
Een voor een
Verlaten ze me.
En laten ze me achter met
mijn echt verdriet.
Een voor een
Verlaten ze me
Om me geven doen ze niet.
Stap voor stap
zal ik dit leven verlaten
ik weet het echt niet meer.
Stap voor stap
doen ze me steeds meer pijn.
Het doet zo'n zeer.
Een voor een
zet ik de krassen op mij.
Binnenkort ga ik tever.
Ik kan het zo niet meer aan.
Een voor een
Stap voor stap
zal ik hier vandaan gaan.
Reacties op dit gedicht
| *elycia*: | Donderdag, april 10, 2003 17:24 |
| hey meissie, heel mooi verwoord, maar blijf vechten, het leven is zoveel mooier dan dit. neem het maar van mij aan. meer kan ik niet bij boom toevoegen. hou van je, kusje irma |
|
| boom: | Woensdag, april 09, 2003 21:45 |
| nee blaadje ik verlaat je niet, want ik ben niet een van hun en ook elycia zal je niet verlaten, omdat ze weet wat je doormaakt. Haar heb ik kunnen helpen maar alleen omdat ze me haar hand reikte en ik die met liefde vast hield. om je geven doen we heel veel en ik weet hoeveel verdriet je nu hebt en hoeveel pijn je in je hart met je meedraagd. je zegt het zelf al zo vaak in je gedicht, stap voor stap. hoevaak moet je de zelfde ervaring ervaren voordat je ook maar een sta |
|
Over dit gedicht
| Auteur: ~*Idril*~ | 
|
|
| Gecontroleerd door: klitty | ||
| Gepubliceerd op: 09 april 2003 | ||
| Thema's: | ||