Onzichtbare voetstappen van het leven!
Maar toch laat je vanaf het moment
dat je geboren wordt,
tot je dood je sporen na.
" gewoon in je bestaan verweven "
Een rivier die al een eeuwigheid
in dezelfde richting stroomt.
Je verlegt een steen,
de rivier stroomt nooit meer
als voorheen.
Soms gaat hij in een uitzichtloze richting,
zijn weg zoekend tussen de andere stenen.
Dan plots komt hij een onoverwinnelijk
obstakel tegen,
geen wind, zon en storm zal hem nog
kunnen helpen, zelfs geen hevige regen!
Maar als je geluk hebt dan gaat hij
richting zee en zon,
het loopt dan zoals het moet lopen.
Dromen komen uit,
een werkelijkheid als geen ander,
je hoeft niet alleen nog maar te hopen!
Ach ja,
De toekomst is als een onbeschreven boek,
het geluk zit soms verscholen in een kleine hoek!
Roxette: | Vrijdag, april 11, 2003 18:23 |
Een mooie filosofie..."je verlegt een steen"....hebt veel (niet alles) in eigen hand..... Mooi optimistisch gedicht! Groet, Rox |
|
Anastacia: | Vrijdag, april 11, 2003 18:05 |
een echte opkikker is dit!!!Zet me even aan het denken ,hoor groetjes |
|
Cammeke: | Vrijdag, april 11, 2003 09:16 |
Doet mij gedeeltelijk denke aan een liedje van Bram Vermeulen, wat niet wegneemt dat ik dit een enorm mooi gedicht vind. Goed gedaan. Kuzz, Carmen |
|
pramodah: | Vrijdag, april 11, 2003 00:19 |
ja af en toe ook eens in de hoekjes kijken je weet maar nooit waar de liefde zit ..... | |
Auteur: knufbeertje01 | ||
Gecontroleerd door: Firebolt | ||
Gepubliceerd op: 11 april 2003 | ||
Thema's: |