Die ene nacht
je maakte van die veel te grote zetel
een heel klein fort van dons,
je strekte je armen uit
verstopte mij eronder
en suste me met je hartslag
je zei bijna niets
maar als je iets zei
fluisterde je iets liefs
zodat ik het kan uitschreeuwen
nu, als je weg bent
met nu niets dan liefde achtergebleven
denkend aan de stilte
tussen onze zinnen
is er die stem in m'n hoofd
die me doet verdrinken
Die, nacht wanneer je mij met lichte
vingertoppen behoedzaam
en toegewijd als braille las
legden leeuwen en schaapjes
hun kop op de pootjes
maar zie ik je nog één keer terug,
want jij weet dat ik er alles voor zou doen!!!
-xXx-