De eenzame bloem
Als een kind om een verloren koekje,
staat daar treurig een eenzame bloem.
Verwelkt en vergeten in een hoekje
nagenietend van haar roem.
Zij viel vroeger zo in de smaak,
en stond fleurend in de bloemenhof.
Doch volbracht is nu haar taak,
haar mooie blaadjes staan nu dof.
In een donker hoekje van de tuin,
ligt zij daar op kille aard.
Op een grote berg met puin:
niets van haar is nog iets waard.
Zij gaat haar einde tegemoet,
het leven is niet slecht geweest.
Een bloemenleven is kort maar goed,
en veroorzaakt overal feest.
Vaarwel dan maar, mooi kleurig geeltje,
fijn dat je daar zo heerlijk ligt.
Maar op den duur verschrompelt je steeltje,
en vouwen je blaadjes zich langzaam dicht.
Ik was 13 toen ik dit gedicht schreef.
staat daar treurig een eenzame bloem.
Verwelkt en vergeten in een hoekje
nagenietend van haar roem.
Zij viel vroeger zo in de smaak,
en stond fleurend in de bloemenhof.
Doch volbracht is nu haar taak,
haar mooie blaadjes staan nu dof.
In een donker hoekje van de tuin,
ligt zij daar op kille aard.
Op een grote berg met puin:
niets van haar is nog iets waard.
Zij gaat haar einde tegemoet,
het leven is niet slecht geweest.
Een bloemenleven is kort maar goed,
en veroorzaakt overal feest.
Vaarwel dan maar, mooi kleurig geeltje,
fijn dat je daar zo heerlijk ligt.
Maar op den duur verschrompelt je steeltje,
en vouwen je blaadjes zich langzaam dicht.
Ik was 13 toen ik dit gedicht schreef.
Reacties op dit gedicht
| Mieske Seegers: | Dinsdag, april 30, 2002 11:37 |
| Prachtig kleinoodje. Ik moet altijd weer denken aan Katinka, jij misschien ook? Groetjes, Mieske |
|
| Monique: | Donderdag, februari 08, 2001 00:08 |
| He Jeannine, Ik vind dit, zoals je weet, een heel mooi gedichtje!! Misschien moet je doorgaan met gedichten maken...?!?! Groetjes Monique |
|
| black flower: | Woensdag, februari 07, 2001 20:41 |
| vind het een mooi gedichtje! | |
Over dit gedicht
| Auteur: jeannine | 
|
|
| Gecontroleerd door: Carama | ||
| Gepubliceerd op: 07 februari 2001 | ||
| Thema's: | ||