reik mij......
eenzaam in gedachten,
zit ik mezelf te verachten.
ik wil een arm om me heen,
maar zit hier weer alleen.
ik staar in de kille duisternis,
en kom weer in een belevenis.
ik voel de pijn door gans 't lichaam,
een pijn die nooit meer zal vergaan.
een dwingende stem in mijn hoofd,
die mij eeuwige bevrijding beloofd.
help mij de stem te weerstaan,
ik kan dit niet langer meer aan.
aub reik mij je hand,
want ik ben zo bang.
zit ik mezelf te verachten.
ik wil een arm om me heen,
maar zit hier weer alleen.
ik staar in de kille duisternis,
en kom weer in een belevenis.
ik voel de pijn door gans 't lichaam,
een pijn die nooit meer zal vergaan.
een dwingende stem in mijn hoofd,
die mij eeuwige bevrijding beloofd.
help mij de stem te weerstaan,
ik kan dit niet langer meer aan.
aub reik mij je hand,
want ik ben zo bang.
Reacties op dit gedicht
| marina vdb: | Zaterdag, april 12, 2003 01:46 |
| MEN BEIDE HANDEN GEEF IK JOU JE HOEFT ZE MAAR TE GRIJPEN. LIEFS *MARINA* |
|
| peterpan: | Zaterdag, april 12, 2003 00:36 |
| PS ik bedoelde niet alleen hem, maar eigenlijk IEDEREEN! (in de meest positiefste zins des woords...) |
|
| peterpan: | Zaterdag, april 12, 2003 00:32 |
| overwin je angsten meid, Aan hem hem heb je voortaan op z'n Amsterdams en oud Hollands gezegd helemaal SCHIJT! |
|
| christina: | Zaterdag, april 12, 2003 00:20 |
| hier is mijn hand liever ik rijk hem je aan jou is het om hem aan te nemen liefs en knuffie speciaal christa |
|
Over dit gedicht
| Auteur: schrijfveertje | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 12 april 2003 | ||
| Thema's: | ||