pijn
littekens
zij verdwijnen niet
en laten me niet met rust
ik heb ze zelf gemaakt maar toch
kon ik ze maar wegdoen
maar het enige wat ik doe
is nog meer snijden
zodat er steeds meer komen
en littekens
zij blijven
en laten me maar niet met rust
zij verdwijnen niet
en laten me niet met rust
ik heb ze zelf gemaakt maar toch
kon ik ze maar wegdoen
maar het enige wat ik doe
is nog meer snijden
zodat er steeds meer komen
en littekens
zij blijven
en laten me maar niet met rust
Reacties op dit gedicht
| Henriette: | Maandag, september 10, 2001 21:58 |
| Mooi gedicht, en herkenbaar. Hartstikke veel sterkte! Liefs, Henriette |
|
| : | Woensdag, februari 07, 2001 20:44 |
| ik begrijp wat je bedoelt... het is moeilijk maar het gaat je lukken! | |
| marij: | Woensdag, februari 07, 2001 18:41 |
| hey leintje (lieffie) meid, het gaat je lukken, je bent heel erg sterk. Ik weet zeker dat je t kan.. Als je maar blijft proberen en als je maar er aan denkt, dat ik en meerdere mensen van je houden. Je doet geen verdriet, echt niet.. Je bent zo een leuke, knappe en spontana meid.. Ik hou van je sweety girlie.. kus je vriendinnetje Marij |
|
Over dit gedicht
| Auteur: marjoleincris | 
|
|
| Gecontroleerd door: Carama | ||
| Gepubliceerd op: 07 februari 2001 | ||
| Thema's: | ||