R R R
Realiseren van de Realiteit en het Relativeren
Pijn
Zoveel varianten
kloppende
snijdende
stekende
zeurende
scherpe
je leert ze te verdragen
Hulpbehoevendheid is geen pretje
soms niets meer zelf te kunnen doen
het is je eigen lichaam dat belet je
elke handeling van toen
Gelukkig is het nog steeds tijdelijk
van overgaande aard
dat houdt het dragelijk
en het leven waard
Maar als de effecten dusdanig gaan overheersen
dat niets meer mogelijk is, geen pil nog kan verlichten,
de psyche van beminden zo ernstig gaat beheersen
daar pijn en vrijheidsbeperkingen gaat aanrichten
kwellende bezorgdheid diepe groeven nalaat
en machteloosheid in medelijden overgaat
is het moment aangebroken dat ik moet zwichten
30-05-1993
14-04-2003
Reacties op dit gedicht
| margot: | Dinsdag, april 15, 2003 18:05 |
| met veel bewondering en respect gelezen...genieten knffl liefs,margot |
|
| Erna Muermans: | Maandag, april 14, 2003 19:13 |
| pijn kan aan een mens wreten... ik zie het elke dag... ik wens je sterkte toe erna |
|
| Kurd4Sure: | Maandag, april 14, 2003 16:13 |
| Mooi geschreven;).. of tewel LAUW:P | |
| san...: | Maandag, april 14, 2003 14:29 |
kheb er niet omgevraagt, de realiteit die me plaagt, ik accepteer gelaten, dat mobiliteit me heeft verlaten.... bedankt voor de erkenning, helpt bij acceptatie en gewenning.... liefs san... |
|
| vanhaeckejurgen: | Maandag, april 14, 2003 11:28 |
| met zo'n dag vol met inspiratie heb je uit dit gedicht een mooie voor je volgende, 'psyche van beminden'. airyif. P.s carpe diem! |
|
| koelemij,harold: | Maandag, april 14, 2003 08:15 |
| Rie Ra Rillen we doen het zonder Pillen we doen het Respect en staande de ovatie Lifeje, Marjan, mevrouw, euuh hoe moet ik je nu noemen ach kan mij het schelen MARJAN EEN DIK SJAPPO har (::) |
|
