In roze wolkjes voel ik mij,
schreef het meisje, het kind
met de logische ogen.
Handen ingetogen
schoven een blozend verhaal
naar de rand van de tafel.
O en nooit sedert Frigga
die de wolken spon
waren zo teder twee handen.
Hoe ik ook mijn best deed
het opstel te lezen
ik moest:
plotseling reizen
mijzelf achterlaten
in minnen en plussen
een jachthoorn blazen
een schimmel bestijgen
met maliënkolder geslagen
tot dolende ridder van Mancha
in het land van de liefde
die kinderlijk is.
NooR: | Maandag, april 14, 2003 22:16 |
Aangenaam verrast hier. Wat een parel Theo. xxx NooR |
|
Erna Muermans: | Maandag, april 14, 2003 18:48 |
prachtig vanuit de kinderziel gelezen groetjes Erna |
|
lani: | Maandag, april 14, 2003 15:58 |
kind en fee, elf en kabouter, sagen en mythes,... een droomgedicht. gewoon dit lezen doet ogen glazig naar binnen kijken in verwondering... mmmmmmooi x-x-x |
|
Lifeje: | Maandag, april 14, 2003 15:52 |
heerlijk he, dat gevoel, je nog zo bekend, het goede dat je je niet kan verzetten tegen die heerlijk simpele beleving van de kinderwereld. met genoegen gelezen |
|
MayadeBij: | Maandag, april 14, 2003 14:20 |
Pure schoonheid Theo! | |
waterval: | Maandag, april 14, 2003 14:09 |
fantasie.....een paar stapjes en je bent in de mooiste wereld die er bestaat...... héél mooi..... |
|
koelemij,harold: | Maandag, april 14, 2003 11:46 |
Theo queeste is voor mij nieuw, maar de inhoud des te mooier Har |
|
Sheena: | Maandag, april 14, 2003 11:24 |
de wereld van een kind is soms moeilijk om in neder te dalen, als ik jouw woorden, niet alleen deze, maar ook de andere gedichten lees, zul je daarin nimmer falen ...... te prijzen zijn zij, de het kind in zichzelf niet hebben verloren, ze worden iedere dag opnieuw, met een zuiver geweten geboren *knipoog* Sheen |
|
Auteur: Theo van de Wetering | ||
Gecontroleerd door: Sheena | ||
Gepubliceerd op: 14 april 2003 | ||
Thema's: |