Andermans woorden smelten,
in het licht van je schaduw,
het zacht-rood van je lippen,
doet de zon langzaam verbranden,
Iedere keer als je wakker word,
ontluikt een roos,
en als in een prachtige droom,
wek jij me in een droomwereld,
Het zijn de simpele dingen,
die het zo onweerstaanbaar maken,
Je hemellichaam heeft me verblind,
in deze glazen liefde.
Hugo Serwy: | Dinsdag, april 15, 2003 11:54 |
Prachtige poëzie! Schitterend hoe je die gevoelens verwoordt!! Groetjes, Hugo. |
|
la principessa: | Maandag, april 14, 2003 22:10 |
ik moet eerlijk toegeven dat ik nog nooit zo een goed gevoel gehad heb bij het lezen van het gedicht... je hebt talent! | |
eddy daemen: | Maandag, april 14, 2003 21:51 |
deze is erg mooi | |
liesbeth macken: | Maandag, april 14, 2003 21:11 |
weer een mooie!! ik wou dat ik ook zo'n talent als jou had!! knuffel |
|
Truike: | Maandag, april 14, 2003 20:54 |
je schrijft erg mooie gedichten je hebt ongeveer dezelfde trant van schrijven als ik behalve dat jij beter bent dikke zoen | |
Auteur: Evi | ||
Gecontroleerd door: christina | ||
Gepubliceerd op: 14 april 2003 | ||
Thema's: |