daglicht

Men weet pas hoe licht de dag is
wanneer de nacht niet wil verdwijnen
tastend naar houvast
balancerend op te dunne lijnen
tot een frisse wind me toewaait
en uit bloemen vruchten ontstaat
om een nieuwe zon te laten rijzen
moet de oude durven onder gaan

Geschreven door

karatemuisje

Reacties op dit gedicht

karatemuisje vindt het leuk als je reageert op dit gedicht Nog geen account bij Gedichten-Freaks? Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres

Truike:	Donderdag, april 17, 2003 15:58
vind het mooi!!

boom:	Maandag, april 14, 2003 22:53
je dat is mooi geschreven met weinig woorden heel veel gezegd. bewondering voor je denkwijze.

*Sheren*:	Maandag, april 14, 2003 22:30
Mooi! Liefs sheren

Over dit gedicht

Auteur: karatemuisje
Gecontroleerd door: Sheena
Gepubliceerd op: 14 april 2003
Thema's: [Toekomst] [Natuur] [Verwerking]