'gelukkig' huwelijk
Ik zag het
echtpaar lopen
gelukkig
maar toch ook niet
Hun wereld
was gebroken
in het echte
en de leugen
De leugen van geluk
Maar zij
wilden niet
zeggen
wat ze zelf
dachten,
voelden;
ze leefden
niet echt
Ze leefden niet in de
waarheid van geluk
Geluk was een leugen
Het dochtertje
wilde
schreeuwen:
"Papa, mama
geluk is geen leugen
Ik wil
gelukkig zijn!"
Maar het
mocht niet,
kon niet,
ze wilden niet
Alles was verraden
In een park
waar de bomen
bloeiend
gelukkig stonden
en de weg
naar het geluk
leek te leiden
konden zij
hem niet herkennen
En thuis
brak het ongeluk
weer los
in geschreeuw
en tranen
echtpaar lopen
gelukkig
maar toch ook niet
Hun wereld
was gebroken
in het echte
en de leugen
De leugen van geluk
Maar zij
wilden niet
zeggen
wat ze zelf
dachten,
voelden;
ze leefden
niet echt
Ze leefden niet in de
waarheid van geluk
Geluk was een leugen
Het dochtertje
wilde
schreeuwen:
"Papa, mama
geluk is geen leugen
Ik wil
gelukkig zijn!"
Maar het
mocht niet,
kon niet,
ze wilden niet
Alles was verraden
In een park
waar de bomen
bloeiend
gelukkig stonden
en de weg
naar het geluk
leek te leiden
konden zij
hem niet herkennen
En thuis
brak het ongeluk
weer los
in geschreeuw
en tranen
Reacties op dit gedicht
| Albrecht Paul: | Zondag, juni 02, 2002 00:17 |
| Ja, ik ken dat gevoel. Ellendig om ouders te zien afbreken. | |
| Laura: | Vrijdag, maart 02, 2001 15:40 |
| waauw gewoon een prachtig gedicht. | |
| seagull: | Woensdag, februari 07, 2001 21:25 |
| mooi pakkend, hier moest ik op reageren, kort en krachtig en waarheid. | |
Over dit gedicht
| Auteur: Patricia Spuy | 
|
|
| Gecontroleerd door: Carama | ||
| Gepubliceerd op: 07 februari 2001 | ||
| Thema's: | ||