BOOTSMAAT
vandaag wil ik huilen, omdat de goden tranen gieten
de woestijn verdorrend mijn adem beneemd
omdat ik jouw hart niet kan laten rusten
in het steevaste kloppen van de regelmaat
Jouw angst, jouw verlangen
naar de boot die je voor altijd wegvaart
naar zonnige oevers
waar de herkenning je opwacht
met glanzende glimlach
ik begrijp het als geen ander
zou zo je bootsmaat willen zijn
daar aan die andere oever
verlost van alle pijn